6 februari – donderdag – van Hanoi naar Halong Bay

Vandaag gaan we met de bus noordwaarts naar de Ha Long Bay. Het is een flinke trip van zo'n 170 kilometer langs eindeloze rijstvelden, met slechts hier en daar een dorpje. Als we onderweg stoppen om de benen te strekken kunnen we ook meteen honderden beeldhouwwerken bewonderen die op die plek gemaakt worden. In het aangrenzende gebouw drinken we wat en halen onze dongs boven om een mooie kasjmir sjaal te kopen.Als we een tweede keer halt houden is dat bij een parelkwekerij dichtbij Ha Long Bay, waar we een kleine demonstratie krijgen en parels kunnen kopen, wat we niet doen. 

We komen aan de terminal van Ha Long Bay en nemen er de tender naar het schip dat Djoser voor ons heeft ingehuurd. We zijn aangenaam verrast. Het is een schip met karakter, en de bemanningsleden doen er alles aan om ons een warm welkom te bieden. Ook onze kajuit met aangrenzend badkamertje is groot genoeg om ons een aangename nacht te garanderen. Onze valiezen hebben we in Hanoi kunnen achterlaten. Het koffertje dat we nu mee hebben laat zich gemakkelijk wegbergen.

Ha Long Bay beslaat zo'n 1500 km². Er zijn meer dan 3000 kalkstenen eilandjes die uit de zee oprijzen. We varen een mystieke wereld binnen, een wereld waar je stil van wordt. Je kunt alleen maar met open mond staren naar het moois om je heen. Geen wonder dat de baai twee keer op de Werelderfgoedlijst van de Unesco staat, een keer vanwege zijn natuurlijke schoonheid, een tweede keer voor zijn biodiversiteit.

Ha Long betekent 'Neerdalende Draak', en er zijn twee legendes rond geweven. In de eerste legende krijgen de hemelse draak en zijn nakomelingen van de Jade-keizer het bevel om een invasie vanuit zee te stoppen. Hierop spuwen de draken jade en sieraden uit die bij contact met het water in eilandjes veranderden waardoor de vijandelijke schepen tot zinken werden gebracht. In een andere versie ontstond de baai toen de draak zichzelf omlaag stortte. Haar zwiepende staart sloeg diepe dalen en spleten in het land, die daarna volstroomden met zeewater. De draak was zo ingenomen met zijn creatie dat ze onder de baai ging wonen, waar ze nu nog altijd verblijft. De geologische verklaring is prozaïscher. Door erosie van een enorm plateau van kalksteen verdween een groot deel onder de zeespiegel en bleven alleen de hoogste toppen – de huidige eilandjes – boven water uitsteken.

Door de eeuwen heen zijn door regen en de inwerking van zeewater her en der grotten in de kalksteenrotsen uitgesleten. Sommige grotten kunnen worden bezocht, en dat doen we dan ook. We gaan van boord en klimmen via wat trappen naar de ingang van de Hang Sung Sot, de Grot van de Verrassing.

En het is inderdaad een verrassing. Er zijn drie reusachtige vertrekken in de grot met wonderlijke rotsformaties, waaronder eentje die op een enorme fallus lijkt. 

Als we de grot verlaten worden we weer met verstomming geslagen door de schoonheid van de natuur om ons heen.

Dat is nogmaals het geval als we later Ti Top Eiland bezoeken en de meer dan 400 treden naar de top beklimmen. Op die top staat een tempeltje, maar onze aandacht gaat toch vooral naar het schitterende uitzicht op de baai. Daarna is het weer naar beneden klauteren, waar we nog even op het zandstrand kunnen uitrusten voor we terug inschepen. Op het strand staat het standbeeld van Ti Top – eigenlijk Ghermann Titov, een Sovjet held – die in 1962 samen met Ho Chi Minh dit eiland bezocht.

Die avond aan boord leren we springrolls maken en krijgen we een lekker diner voorgeschoteld voor we ons bed opzoeken. Dit was een dag om nooit meer te vergeten.

7 februari – vrijdag – van Halong Bay naar Hanoi

Na het ontbijt varen we terug naar het vasteland. Dreigende wolken pakken zich samen, maar het blijft droog. De lucht en de zee versmelten met elkaar en maken de baai nog geheimzinniger. Het zou ons niet verwonderen moest de draak van Ha Long plots uit het water opduiken. Maar dat gebeurt dan toch niet. 

Hoe dichter we bij het vasteland komen, hoe meer vrachtschepen we zien. Aan de oever schieten resorts van Chinese investeerders als paddenstoelen uit de grond. Ze zijn leeg. De Chinezen blijven momenteel in China wegens het coronavirus Covid-19. De grens met China is hier trouwens vlakbij. De terminal – officieel de 'Ha Long International Cruise Port' – komt in zicht. We ontschepen. Onze prachtige uitstap in de baai is ten einde. We rijden terug naar Hanoi, met een tussenstop op dezelfde plek waar we gisteren de honderden beelden mochten bewonderen.