Het is nu middag. We zijn een koffietje/theetje gaan drinken bij Jan en Huwiene. Hun huis staat hier zo'n honderdvijftig meter verderop aan het strand. Het is drie jaar geleden gebouwd, en nu al ziet de tuin er totaal volwassen uit. Heel mooi! Schaduwrijke plekjes en overal die weelderige tropenpracht aan bomen en struiken en bloemen, al die dingen die wij in onze contreien tevergeefs proberen te kweken. Ze hebben een tuinman en twee huishoudsters, al komen de meisjes denk ik niet de hele dag. Een van hen is maandag herbegonnen met werken. Een maand geleden heeft ze een zoontje ter wereld gebracht. Ze was tot diezelfde dag nog aan het werk geweest. In de namiddag voelde ze dat het zover was en ging naar huis. Enkele uren later was het kindje er al. Nu, een maand later, is ze weer aan het werk. Dus zal er iemand anders nog twee maand met de kleine moeten rondlopen voor hij voor de eerste keer met zijn voet op de aarde mag komen.

over het weer en het verkeer

Iets anders nu. Het is hier op Bali natuurlijk niet perfect. Daarom is het ook maar het aards paradijs en niet de hemel. Zo is het hier nooit koud. Haha. En zijn er maar twee seizoenen: een droog en een nat. Tijdens het droog seizoen is de vochtigheidsgraad 65% maar in het regenseizoen is die tussen de 90 en 100 procent. Als je hier je arm opheft loopt het water vanuit je oksel naar je schoenen. Verder zijn er muggen, van die vervelende, die steken. Overdag zie je er nauwelijks tot geen, maar 's avonds komen ze je groeten. Dus zorgen voor antimug-middeltjes die hier trouwens in de villa gewoon aanwezig waren.

Het regent ook af en toe. We zijn hier nu een kleine week en het heeft al één keer in de namiddag geregend, één keer 's avonds en twee keer 's nachts. Er zijn wel wolken, maar matahari, de zon, is nooit ver. De laatste drie dagen is het overdag schitterend weer geweest. Als het regent gaat dat meestal gepaard met een klank- en lichtspel dat van over de Balizee naar ons toe komt gerold.

Wat ons betreft moet je hier echt niet komen tijdens het droge seizoen. De prijzen liggen de helft hoger en het is veel drukker dan in het regenseizoen. Wat ons betreft moet je hier trouwens helemààl niet komen: meer plaats voor ons!

Ik heb nog vrijwel niets gezegd over het verkeer hier, behalve dan dat Bali bulkt van de motorbikes. Ze rijden hier links, althans, zo luidt het verkeersreglement. De intentie is er ook wel, maar de wegen zijn niet breed, zodat je als je voorbij wilt steken automatisch op de andere rijstrook terechtkomt. En dat gebeurt dus de hele tijd. Lijnen of geen lijnen, als de kans er maar even is om de tegengestelde richting mee in je rit op te nemen, wordt dat met volle overtuiging gedaan. Van achter op de motorfiets geeft dat af en toe een hallucinant beeld op van een vrachtwagen die uit de andere richting komt en – daar ben je zeker van – zo meteen op jou gaat knallen, wat natuurlijk nooit gebeurt. 'k Zou hier anders trouwens niet aan 't schrijven zijn. Op sommige brommers zitten vier personen: vader, moeder en twee kinderen.

Ik denk dat ik al ergens zei dat een motorhelm verplicht is en dat de politie er als de kippen bij is om een overtreder bij de lurven of wat dan ook te vatten. Nu heb ik wel gemerkt dat dat regeltje van het verkeersreglement blijkbaar enkel bij daglicht geldt. Toen Lieke en ik achteraan op de moto van Kadek en Komang naar de ceremonie in de dorpstempel reden, merkten we dat de meeste motorfietsers – en zeker de vrouwen – na het vallen van de avond geen helm meer droegen. De mannen meestal wel, maar ja, zo'n stoere helm...

Ben zo even naar het internetcafé geweest. 'Is eindelijk gelukt. Mijn verslag is weg tot de dag van gisteren. Heb ook geprobeerd foto's op te sturen maar dat ging zoooooooooo traag dat er na een kwartier maar één foto opgeladen was. Dan even mijn mailtjes gelezen (niets speciaals) en mijn bankrekening gecontroleerd (nog genoeg op). En daarmee was er bijna een uur voorbij. Kosten doet het niet veel: 16 eurocent...